بدون شرح....

تشکر

دوستان خوبم سلام

از این که با تاخیر مطالب آموزشی رو وارد می کنم یه دنیا غذر خواهم. چکار کنم که نمی تونم با یه دست چند تا هندونه بردارم!!!

 

مثل خیلی از شما دوستان خوبم ،نویسنده ی خوبی نیستم ولی... بخونین دیگه!!!! بالاخره آخرش یاد می گیرم....قراربود تیم ارزشیابی واسه ارزیابی بیمارستانمون تشریف بیارن و از اونجایی که بیمارستان ما یک مرکز آموزشی پژوهشی درمانی مرجع هست، بسیار بزرگه و یک نفر از عهده کارهای آموزشی بر نمیاد و متاسفانه یا خوشبختانه من از طرف همکاران و مترون بسیار خوبمون انتخاب شدم که در این امر خطیر به ایفای نقش نماینده آموزش به بیمار بپردازم. خلاصه ..... و خلاصه...  

با وجود پرسنل کم......شیفتهای فشرده.....فرمی بر فرمهای پرونده ها اضافه گشت و اعتراضات و مقاومتها بالا و بالاتر...... نه نه نه...... اشتباه نکنید الان که دارم می نویسم کلیه بخشهامون آموزش به بیمار رو در حد توان خودشون و به نحوعالی دارن انجام میدن. همه ی بخش ها محتوای آموزشی، پمفلتهای استاندارد و..... دارن  تازه ناگفته نمونه که فرم ترخیص پزشک و پرستار هم آخرین رویکرد دانشگاهمونه ، اضافه شده ..... خلاصه دعا می کنم خدا کمک کنه و زحمتهای همه پرستارای خوبمون هدر نره و روسفید بشیم.از همین جا به همه ی همکاران خوبم می گم ....دست مریزاد و احسنت به همت والاتون و بوسه بر دستان تک تک شما می زنم و از این که با این همه سختی تحملم می کنید سپاس.....

راستی هنوز تیم ارزشیابی نیومده و آتش بست تا شهریور اعلام شده...!!!!

 

 

 

 

 

 

خواندنی

 

خواندنی

دخترکی به میز کار پدرش نزدیک می شود و کنار آن می ایستد...

پدر که به سختی گرم کار و زیرو رو کردن انبوهی کاغذ و نوشتن چیزهایی در تقویم خود بود، اصلا متوجه حضور دخترش نمی شود. تا این که دخترک می گوید:" پدر چه می کنی؟"

 

و پدر پاسخ می دهد چیزی نیست عزیزم مشغول مرتب کردن برنامه های کاریم هستم.

اینها نام افراد مهمی است که باید در طول هفته با آنها ملاقات داشته باشم.

دخترک پس از کمی مکث و تامل می پرسد:

"پدر آیا نام من هم در بین آنها هست؟".....

 

 

بهترین دقیقه ای که سپری می کنید، دقیقه ای است که صرف خانواده خود می کنید.